Kamery GSM - sposób na monitoring

Coraz częściej zauważamy otaczające nas wokół kamery, co już nas szczególnie nie dziwi, bo stało się „normalnością”, że widać je w sklepach, galeriach, garażach czy obiektach publicznych, jak i prywatnych.  Jednak ze względu na duży wybór kamer dostępnych na rynku oraz różne ceny, stały się dostępne praktycznie dla każdego chętnego ich użycia. Z jednej strony traktujemy je jako gadżet, z drugiej – element wzmocnienia naszego poczucia bezpieczeństwa. Dzieje się tak dlatego, że kamera pozwala chronić nasze mienie przed kradzieżą czy dewastacją, jak też umożliwia dokumentację różnych zdarzeń dziejących się w pobliżu miejsca jej zamontowania, np. skutki burz, nawałnic czy huraganów. Swodobny dostęp do wielu modeli kamer z całą masą różnych funkcjonalności otworzył też możliwość wykorzystania ich również poza miejscem stałego zamieszkania. I tak pojawiły się one na działkach, domkach letniskowych czy terenach nowo powstającego domu. Najczęsciej w takich miejscach dostęp do internetu jest bardzo ograniczony lub niemożliwy, z powodu braku infrastruktury telekomunikacyjnej. Właśnie w takich lokalizacjach najlepiej sprawdza się zastosowanie kamery GSM.

         Najważniejszym atutem kamery GSM jest fakt, że nie wymaga dostępu do internetu wraz z routerem, gdyż internet dostarczamy sami wkładając do naszej kamery kartę SIM z aktywną usługą internetu. W ten sposób zapewniamy sobie zdalny dostęp do naszej kamery i pozostaje już tylko umozliwić podłączenie do źródła zasilania oraz zakup karty SD w celu archwizacji nagrań z kamery.
Czyli oprócz kamery GSM potrzebujemy kartę SIM, kartę SD i zasilanie – taki zestaw tworzy nas własny monitoring oparty o internet mobilny. Proste prawda?
          Faktycznie nie jest to skomplikowane rozwiązanie i dlatego poradzi sobie z nim każdy użytkownik, nie mający do tej pory żadnego doświadczenia z tego typu rozwiązaniami. W zestawie oprócz kamery jest zasilacz oraz instrukcja sposobu zamontowania karty SIM i karty SD, a także konfiguracja kamery z aplikacją mobilną pozwalającą na zdalny podgląd do obrazu z kamery oraz nagranych filmów czy zdjęć. Warto jednak poświęcić chwilę na weryfikację zasięgu GSM w miejscu, gdzie kamera będzie zamontowana.
          Wybór operatora, którego kartę SIM wybierzemy powinien być gruntownie sprawdzony, żeby nasza kamera miała jak najlepszy zasięg, czyli jak najszybszy internet. W tym celu albo kierujemy się znajmością miejsca, w którym będziemy umieszczać kamerę, bo jeśli mamy swój telefon i w tym miejscu możemy swobodnie dzwonić, SMSować i mieć dostęp do treści internetowych, to znaczy, że ten sam operator będzie stabilnie zapewniał naszej kamerze internet; albo sprawdzamy który z operatorów ma najbliżej naszego miejsca swój nadajnik. Tylko skąd to wiedzieć który jest kogo, przecież wyglądają tak samo? Tu przychodzi nam z pomocą Internet i strona BTSearch – [kliknij tutaj], na której odnajdziemy swoją lokalizację i po przybliżeniu zobaczymy, do którego nadajnika i operatora jest nam najbliżej.  

          Po dokonanym wyborze operatora i zakupie karty SIM (może to być oferta abonamentowa lub „na kartę”, jednak przy tej drugiej należy sobie zapewnić mozliwość podglądu zużycia internetu mobilnego oraz doładowania konta, żeby zachować ciągłość działania kamery w internecie) należy wyłączyć żadanie kodu PIN do karty SIM, aby mogła ona od razu zalogować się do sieci GSM, czyli do sieci Internet. Najlepiej jest to zrobić zanim włożymy ją do kamery poprzez włożenie jej do dowolnego telefonu i za pomocą ustawień dokonać wyłączenia żadania kodu PIN (potrzebny do tego będzie kod PIN widoczny na karcie SIM).

          Jeśli już mamy kompletna kamerę, z włożoną kartą SIM, to zostaje już tylko jej uruchomenie i sprawdzenie jak działa, czyli podgląd obrazu z kamery. Tu pojawia się pytanie jak to będzie działać – wolno czy szybko? O tym decyduje prędkość transmisji danych, a w zasadzie technologia, która będzie definiowała osiaganą prędkość. Operatorzy stosują następujące technologie transmisji danych oraz prędkości, jakie oferują:

• 3G (HSPA+) – do 21 Mb/s (download)/ do 5,76 Mb/s (upload);
• 4G (LTE) – do 300 Mb/s (download)/ do 50 Mb/s (upload);
• 5G – do 20 Gb/s Mb/s (download)/ do 10 Gb/s (upload).

          Podane wyżej prędkości dotyczą warunków „laboratoryjnych”, co należy rozumieć w taki sposób, że w praktyce będą nieosiągalne. Realne prędkości da się uzyskiwac na poziomie ok. 30% w/w wartości.
         Wszyscy działający w Polsce operatorzy oferuję prędkości 4G, są także dostępne i działające sieci
w technologii 5G, jednak tu odsyłam do sprawdzenia map zasięgu. W chwili obecnej wszystkie kamery obecne na rynku posiadają moduł działający w sieci 4G/LTE, choć pewnie to tylko kwestia czasu kiedy pojawią się modele pracujące w sieci 5G. Właściwe jest odniesienie do faktu, że kamera GSM będzie działać w technologii 4G. Tylko co nam to mówi? Jak to odnieść do uzytkowania kamery?
          Ma to znaczenie wtedy, kiedy będziemy zdalnie uruchamiali podgląd z kamery oraz przeglądali nagrane na kartę SD zdarzenia, bo wtedy musimy zadać sobie pytanie:
„Ile transferu (jakiej wielkości pakiet danych) potrzebuję?”
Do podglądu zdalnego do kamery ważna jest prędkość UPLOAD – im większą wartość możemy uzyskać, tym lepiej, bo wtedy obraz będzie płynny w wyższej rozdzielczości. Dla przykładu dla 1 kamery o rozdzielczości 5Mpx powinniśmy zapewnić upload na poziomie 3-5 Mb/s, a taką wartość bez problemu uzyskamy w każdej sieci 4G/LTE w Polsce.
          Odpowiedź na powyższe pytanie o transfer jest niełatwa, bo zależy od tego, jak często będziemy używali zdalnego dostepu do kamery. Gdybyśmy chcieli kamerę o rozdzielczości 5Mpx chcieli „podglądać” 24 godziny na dobę, to zużylibysmy ok. 180 GB miesięcznie. W sytuacji, jeśli w ramach podglądu obejrzymy 3-4 nagrania oraz podejrzymy obraz z kamery przez 10 minut w ciągu 1 dnia, to pakiet 10 GB danych
na 1 miesiąc powinien nam wystarczyć. Z kolei, jeśli mamy kamerę o rozdzielczości 2Mpx, to podgląd obrazu z kamery non-stop bez żadnej przerwy, spowodowałby zużycie ok. 100 GB danych miesięcznie. Natomiast jeśli ograniczymy się do uzyskania podglądu 4-5 razy dziennie przez ok. 10 minut, wtedy pakiet 4-5 GB danych w zupełności zaspokoi nasze potrzeby.
 Jest to jednak uproszczony szacunek, więc nie należy tego traktować jako zapewnienie, a jedynie orientacyjną pomoc przy doborze pakietu transferu danych.

W ofercie firmy Zintronic mamy dostępne 2 modele kamer GSM, które różnią się wyglądem i funkcjonalnością, ale oba modele działają w technologii 4G/LTE. 
          Nowością w ofercie jest model kamery P5 GSM, który jest kontynuacją modelu kamery P5 Light, wzbogaconą o moduł GSM. To pierwszy model kamery obrotowej, dlatego cieszy się dużą popularnością. Działa na aplikacji mobilnej CamHiPro, obsługuje karty SD o pojemności do 128 GB, a cała konfiguracja jest prosta i zajmuje kilka minut (po uprzednim włożeniu karty SIM i podłączeniu do zasilania).

          Kamery GSM w ofercie Zintronic, jak już wcześniej wpspomniano, potrzebują do prawidłowej pracy 3 elementów: zasilania, karty SIM oraz karty SD. Obsługę kamer zapewnia aplikacja mobilna CamHiPro, czyli dostęp do podglądu „na żywo” oraz nagranego materiału uzyskujemy za pomocą telefonu/smartfona, a jeśli potrzebujemy także dostępu na ekranie laptopa/komputera – należy użyć dedykowanego oprogramowania na system Windows oraz MacOS o nazwie HiP2P ze strony - https://zintronic.pl/kamery_camhi.

Uwaga: kamery GSM mimo posiadania końcówki RJ45 nie umożliwia podłączenia ich do routera czy komputera przewodem LAN, zatem wyszukanie ich w sieci lokalnej za pomocą oprogramowania SearchTool nie jest możliwe.

          Pojedyncza kamera GSM może zapewnić nam obserwację określonego terenu (w przypadku A5 GSM) oraz nieco większego obszaru, dzięki użyciu ruchu obrotowego przy użyciu P5 GSM. Jeśli jednak naszym celem będzie np. zabezpieczenie domku letniskowego czy altanki na działce z każdej strony budynku, a nie mamy żadnego dostawcy internetu w tym miejscu, to czy musimy kupić 3 lub 4 kamery GSM i do tego taką samą liczbę kart SIM oraz kart SD, bo nie ma innego sposobu?
          Rozwiązaniem, które możemy w takich okolicznościach zastosować, to wykorzystanie zestawu do monitoringu zawierającego wymaganą liczbę kamer WiFi (połączonych przewodowo lub bezprzewodowo) oraz rejestrator z twardym dyskiem i routerem GSM z kartą SIM pracującym w technologii 4G/LTE.  Warunek dodatkowy do spełnienia jest taki, że system monitoringu musi mieć zapewnione zasilanie oraz znajdować się w suchym pomieszczeniu, nie narażony na czynniki zewnętrzne tj.: wilgoć czy opady deszczu lub śniegu. Uproszczony schemat systemu monitoringu będzie wyglądał jak niżej:

          Polecanym urządzeniem do użycia w tej konfiguracji jest router 4G/LTE firmy TP-Link TL-MR6400, który jest routerem WiFi, posiada slot na kartę SIM oraz 4 porty LAN umożliwiające podłączenie do 4 urządzeń. Jeśli chcielibyśmy w tej konfiguracji podłączyć kamery przewodem LAN, to chcąc mieć 4 kamery w systemie, 3 możemy połaczyć kablem LAN i 1 bezprzewodowo, gdyż 1 port LAN musi być zarezerwowany dla rejestratora.

          Zawsze polecanym rozwiązaniem na połączenie kamer w systemie monitoringu jest połączenie kablowe, więc jeżeli jest to możliwe w praktyce, to połączenie kamer będzie bardziej stabilne. Dodatkowo przy zastosowaniu przewodu możemy zapewnić kamerom zarówno komunikację, jak i zasilanie, czyli użyć kamer PoE. Wtedy musimy w systemie monitoringu użyć jeszcze jedno nowe urządzenie, a mianowicie switch PoE, do którego łączymy kamery przewodami LAN, a ten z kolei podpinamy do routera 4G/LTE, podobnie jak rejestrator. Tak zbudowany zestaw w uproszczony sposób będzie wyglądał następująco:

          Podsumowując zagadnienie użycie kamery GSM jest często jedynym rozwiązaniem, jakie jest możliwe do zastosowania w celu zabezpieczenia naszego mienia, poprzez zapewnienie podglądu obrazu na żywo oraz nagranych materiałów, jakie ma zapisana na karcie SD kamera Monitoring może jednak być prowadzony z użyciem nie tylko pojedynczych kamer GSM, ale także z zastosowaniem kamer WiFi lub kamer PoE oraz rejestratora, który zapewni zapis obrazu z kilku kamer, jednak wymaga to indywidualnego rozważenia czy takie rozwiązanie jest możliwe do wykonania oraz ekonomicznie uzasadnione. Pamiętać należy, że całym „sercem” tego rozwiązania jest karta SIM, a dokładniej właściwy dobór operatora i zasięg jego sieci na terenie, na którym znajduje się chroniony obiekt.